بی‌تردید خلاقیت در دنیای امروزی امری ضروری است که تسهیل‌کننده ی شیوه های جدید تفکر و حل مسائل خواهد بود. جهان در هزاره سوم تحت تأثیر مفهوم خلاقیت، وارد دوران تازه ای از روندهای توسعه خود شد که نسبت به قبل واجد ویژگی ها و قابلیت‌های متفاوتی بود. با ورود به عصرپسامدرن، بستر مناسبی برای فعالیت های خلاق به وجود آمد که در نهایت در قالب صنایع خلاق معرفی گردید. ارزش های فرهنگی جایگزین مناسبی برای نگاه جدید بعد از عصر صنعتی شد که در این دوران فرهنگ و هنر حرف زیادی برای گفتن دارند و دیگر کارخانه های صنعتی، افتخار یک جامعه نیستند، اکنون شهروندان، مدیران، هنرمندان و رسانه های خلاق اهمیت دارند که این نگاه مبتنی بر توسعه پایدار، در کنار حجم انبوه پروژه های عمرانی و صنعتی قرار میگیرد.
پیدایش اقتصاد خدمات محور و نیز اقتصاد فرهنگی و خلاق، برخی از آثار عصر پسامدرن و گذر از عصرصنعتی هستند که از خلاقیت و صنایع دانش محور (صنایع خلاق) میتوان به عنوان رکن اصلی آنها نام برد. اقتصادخلاق یک عامل بسیار مهمی در ارتقاء توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که در راستای آن صنایع خلاق ابزار بسیار مهمی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار در تمامی کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه به شمار میرود. همچنین توجه به پتانسیل های اقتصادی، استعداد ها (طبقه خلاق) و فعالیت های فرهنگی و هنری را می توان به عنوان ابزارهای مهمی در این راستا دانست که این مهم حاصل نمی شود مگر با توجه به بخشهای خلاق و پرورش طبقه خلاق جوامع.
نویسنده
سید مصطفی حلواییان
